En nog een trainingsweek.. in Chamonix

Vorige week nogmaals naar Chamonix geweest om zoveel mogelijk te klimmen. Dit keer met Thijs, een neef van mij. Het idee was om eerst een paar dagen rond de Mont Blanc du Tacul te staan om een aantal couloirs te klimmen, om vervolgens te kijken of we een wat langere alpiene route konden klimmen..

Vanwege de harde wind (en de onwillendheid?) ging het eerste plan op dag 1 niet door, het baantje naar de Midi ging niet. Om toch wat gedaan te hebben vervolgens een korte waterval (gedeeltelijk) gesoleerd; +/- WI3. De volgende dag alsnog met de kabelbaan naar boven, tent gedropt op de vaste stek (onder Pointe Lachenal) en vervolgens richting Couloir Chippendale (4 IV). Erg koud (-20 C), hard en zwart ijs, maar top geklommen!

De volgende dag vanwege de harde wind naar het dal geskied via de Vallee Blanche, normaal een schitterende off-piste afdaling.. Helaas, met 70 km/u wind, D-schoenen en een rugzak van 20 kg toch wat minder aangenaam.. Soepel was anders..

Om de week mooi af te sluiten wilde we naar de Albert 1. hut, om vanuit daar de Aiguille du Chardonnet te beklimmen. Een mooi en haalbaar idee, alleen hadden we de aanloop naar de hut wat onderschat: zes uur over ongeveer 1000 hoogtemeters (onderbroken door een leuk stukje touwtrekken aan wat stalen kettingen).. Vervolgens in een white-out (wit is ook echt wit) toch de hut gevonden.. Helaas was het de volgende dag een combinatie van slechte condities op de berg (weinig ijs) en het naderen van een hoop bewolking de reden om tijdens de aanloop om te draaien. De terugkeer naar het dal door een laagje poedersneeuw was overigens erg aangenaam te noemen (zelfs op d-schoenen en met een zware rugzak)! De filmpjes probeer ik zo snel mogelijk online te zetten, hier alvast een aantal foto’s.

[nggallery id=3]

Trainingsweek Chamonix 2

Zoals in het vorige bericht al staat, is Cascade de Cosmique 1 van de routes die we in Chamonix hebben geklommen. Je vind deze route aan de zuidkant van de Aiguille du Midi, links van de Cosmiques pijler. Hij staat gewaardeerd als III 5, maar dat is een ijsklimwaardering. Logisch, aangezien het een ijsroute is. Tenminste, hoort te zijn. Wij troffen hem aan in slechte omstandigheden. Geen ijs, op 2 stukjes na. Een beetje ijs in het kruip door/sluip door gat en een vrijstaande ijspilaar van 5 meter in de laatste sleutelpassage. Verder heel veel losse sneeuw, vaak op losse rotsen.

Al met al een schitterende route, af en toe zo smal dat je (voor je gevoel) beide kanten van het couloir met je handen kunt aanraken.