Emmeloord, 39 jaar
Mijn alpine loopbaan is 10 jaar geleden begonnen met een C1- en C2-cursus bij de NKBV. Daarna ben ik zelfstandig tochten gaan maken, allereerst in het Mont Blanc massief. Gelijk na dat eerste bezoek aan dit massief was ik verliefd, sindsdien is het mijn favoriete bestemming. Eerst rustig aan begonnen, met 1 of 2 weken per jaar, nu probeer ik 4 tot 5 keer per jaar naar de Alpen te gaan.
Ik heb een voorliefde voor lange, gecombineerde routes. De laatste jaren heb ik het winterklimmen ontdekt. Alpine routes in de winter beklimmen, bijgestaan door goede vrienden, dat is wat ik het liefste doe.
De jaren voordat ik ben gaan klimmen heb ik altijd veel aan sport gedaan. In 1993 heb ik mijn groene baret gehaald (commando-opleiding), daarna een wandeltocht van 1200 km in 24 dagen gedaan (gestart in Achnacarry-Schotland, dwars door Engeland en door naar Roosendaal) en meerdere marathons gelopen en adventure races gedaan. Bij deze activiteiten is mijn voorliefde voor langdurig sporten ontstaan.
Nu is voor mij dan de tijd aangebroken om mijn grenzen weer te verleggen. Naar Alaska, om daar nog langere, hogere en koudere uitdagingen aan te gaan. Gelukkig kunnen mijn vrouw,
kinderen (die echter wat minder) en mijn werkgever zich in mijn plannen vinden. In 2006 heb ik Wouter van Dijk leren kennen via de contactdagen van de CEAT. Daarna kwamen we elkaar in Chamonix tegen en zijn we samen tochten gaan ondernemen. Inmiddels is er een bijzondere band ontstaan, een band die we in Alaska hard nodig zullen hebben.
Ha Jeroen,
Mooie web-site. Ik hoop dat je deze ook bij kunt houden tijdens jullie tocht. Misschien twitteren?
Groeten,
Coert
Hej Jeroen,
Gave site, heb je ook weer mooi gedaan. Maar goed, ik heb al meer staaltjes van je gezien op dat gebied dus daar twijfelde ik natuurlijk ook niet aan.
Indrukwekkend om alle reacties van “mensen die er verstand van hebben” te lezen over jullie Alaska-avontuur! Dat bewijst eens te meer dat het echt niet iets is wat je zomaar even doet. Maar ik heb ook je geestdrift gezien, de twinkels in je ogen als je erover vertelde en de foto’s liet zien van de route met bijbehorende uitleg, en ik vind het helemaal geweldig dat je samen met je bergaapmaatje Wouter deze droom werkelijkheid kan laten worden!
Ik heb de site onder mijn favorieten gezet en ik ga jullie absoluut volgen! En na de tijd kom ik wel een keer ‘buurten’ op t werk om je verhalen live aan te horen.
Voor nu succes met alle voorbereidingen! Ik wil je natuurlijk wel weer heelhuids terugzien, dus die zijn minstens zo belangrijk als de tocht zelf.
Groetjes aan het thuisfront en aan alle (oud-)collega’s,
Marijke
Hoi Jeroen,
Ik zit lekker van mijn vrije dagje te genieten maar denk dat jij intussen wel de kriebels in je buik hebt! Gaat t eindelijk gebeuren, morgen in t vliegtuig (as en weder dienende?) Onwijs veel plezier, succes, geluk en wat je verder zoal nodig hebt bij dit avontuur (-20 op zn warmst, brrrrrrr) en een behouden thuiskomst!
Veel liefs, ook voor Karin en de kindjes,
Marijke